"Prawość w życiu i w kontekście harcerskich ideałów a trudne obowiązki żołnierza Państwa Podziemnego". Chodzi np. o wykonywanie wyroków śmierci na volksdeutch'ach, zdrajcach, funkcjonariuszach gestapo, a także udział w akcjach zbrojnych (np. pod Arsenałem, na Koppego i in. czy w Sieczychach), a także walka - bądź co bądź - w wystąpieniu także zbrojnym, jakim było Powstanie Warszawskie, a w których to działaniach z rąk harcerzy ginęli ludzie. Przy "Zośce" podczas Powstania funkcjonowali tzw. instruktorzy wychowawczy (np. hm. Jan Rossman), którzy mieli za zadanie sprowadzać na dobrą drogę tych harcerzy, których przed- i powstańcza wojaczka przemieniła z harcerzy w najemników. Krótko pisząc - jak żyli ze świadomością konieczności zabicia kogoś czy po wykonaniu wyroku ci młodzi ludzie z Grup Szturmowych, wychowani w dobrych, a jednak nasyconych legendą walk o Niepodległość Ojczyzny domach, kształtowani w równie dobrych szkołach i przez równie dobrze funkcjonującą organizację harcerską. W gronie świadków tamtych dni (i uczestników tamtych wydarzeń) mogłyby znaleźć się m.in. hm. Maria Stypułkowska-Chojecka i hm. Danuta Rossman.
autor pomysłu: hm. Marcin Binasiak